20 augustus 2018
De Poolse dichteres en Nobelprijs winnaar Wislawa Szymborska (1923-2012) is
in haar gedichten concreet, direct.
Het alledaagse verwondert haar en vaak ziet ze een nieuw en verrassend
perspectief.
Ook in onderstaand gedicht waar ze frustratie over bureaucratie terugbrengt tot de
kern die bijna iedereen herkent.
Het schrijven van een c.v.
Wat moet je doen?
Je moet een aanvraag indienen
en bij die aanvraag een c.v. insluiten.
Ongeacht de lengte van het leven
moet het c.v. kort zijn.
Bondigheid en selectie zijn verplicht.
Vervang landschappen door adressen
en wankele herinneringen door vaste data.
Van alle liefdes volstaat de echtelijk,
en van kinderen alleen die welke geboren zijn.
Wie jou kent is belangrijker dan wij jij kent.
Reizen alleen indien buitenlands.
Lidmaatschappen waarvan, maar niet waarom.
Onderscheidingen zonder waarvoor.
Schrijf zo alsof je nooit met jezelf hebt gepraat
en altijd ver uit je eigen buurt bent gebleven.
Ga zwijgend voorbij aan honden, katten, vogels,
rommeltjes van vroeger, vrienden, dromen.
Liever de prijs dan de waarde,
de titel dan de inhoud.
Eerder nog de schoenmaat dan waarheen hij loopt,
hij voor wie jij doorgaat.
Daarbij een foto met één oor vrij.
Zijn vorm telt, niet wat het hoort.
Wat hoort het dan?
Het dreunen van de papiervernietigers.
26 maart 2018
Haiku van Basho
Als je goed kijkt bloeit een herderstasje onder de heg! -het uitroepteken in Japan staat voor Woh(kreet van verwondering))
en nog een haiku
Butcho: “Ben je onlangs nog tot een nieuw inzicht gekomen?”
Basho: “Dat het groene mos fris ruikt na een regenbui.”
21 maart 2018
Je mist meer
Dan je meemaakt
Helemaal
Niet erg Bron: Martin Bril, gedicht Credoin Verzameld werk, 2002.
24 oktober 2014
De bladeren zullen altijd vallen.
Om de andere dag moeten de open stukken grond en paden van het klooster geveegd worden.In Azië vallen er elk seizoen bladeren.
Voor de open stukken vormen de monniken een rij en vegen met langstelige bamboe vegers alle bladeren voor hen uit. Het lijkt wel een stofstorm die dan voorbij raast. Vegen is zo bevredigend. En het woud blijft intussen zijn lessen geven.
De bladeren vallen, de monniken vegen en terwijl de vegers het einde van hun stuk grond of hun pad naderen, kun je aan de andere kant alweer zien hoe de bladeren de grond en de paden beginnen te bedekken. Ons leven is als de adem, als het groeien en vallen van de bladeren’, zegt Ajahn Chah. ‘Als we het vallen van de bladeren doorgronden, kunnen we iedere dag ons pad schoonvegen en de grootste vreugde beleven aan ons leven op deze almaar veranderende aarde.
Uit: Een stille woudvijver ,De inzichtmeditatie van Ajahn Chah. (Jack Kornfield en Paul Breiter)
14-19 mei 2014
Kopenhagen, Louisiana museum of modern art, Hilma Af Klint , mooi.
17 februari 2014
Op de fiets
Hoor vogels zingen ,
ruik het voorjaar in de lucht,
voel wind verleidelijk voorjaarsfris om me heen,
de zon geeft warme wangen,
Heerlijk voorjaar in de winter.
16 februari 2014
Deze week uitgewisseld over illusies.
Hieronder een gedicht wat raakt aan dit thema. Mooi en ontroerend.
Ik schreef je dat je geen illusies……………………….
Ik schreef je dat je geen illusies……….
Ik heb het je meteen gezegd ,de eerste keer,
ik had het bij me op een briefje
en ik schreef het op de rand van een krant
en op een kalender aan je muur,
en ik zei het in je oor, in de deuropening,
en op straat ,aan een kade,
ik riep het naar je over het water
in het licht van een zwiepende straatlantaarn,
en jij riep terug;
“Ik ook van jou”
Toon Tellegen
Uit: De andere ridders
Querido Amsterdam 1984
14 februari 2014
Valentijnsdag,
vond twee rode rozen bij mijn fiets gisteren, heb ze zorgzaam mee naar binnen genomen.
Vaasje gepakt en zag er toen twee kaartjes aan hangen……..
Ze waren voor mijn buurjongen .
Heb ze hem weer terug bezorgd.
Wandel verder met glimlach en warm en open hart.
3 februari 2014
Prachtige bundel Einde en Begin van Wislawa Szymborska .
Einde en Begin, iedere keer een gedicht om rustig in te laten dalen.
Dit gedicht van haar vond ik op internet bij www.ergopress.be
Sommigen houden van poëzie – Niektórzy lubia poezje
Sommigen –
dat wil zeggen niet allen.
Niet eens de meerderheid maar een minderheid.
Zonder de scholen mee te tellen, waar het moet,
en de dichters zelf,
zijn er van die soort misschien twee op duizend.
Houden van –
maar men houdt ook van soep met balletjes,
van blauw en van complimentjes,
men houdt ook van een oude sjaal,
of van zijn eigen weg te gaan,
of een hond over zijn kop te aaien.
Poëzie –
maar wat is poëzie.
Menig wankel antwoord
viel reeds op deze vraag.
Maar ik weet het niet, ik weet het niet en klamp me eraan vast
als aan een reddende reling.
Uit Bloemlezing uit de poëzie van Wislawa Szymborska. Ingeleid en vertaald door Jeannine Vereecken.
DICHTERS VAN NU 13, Poëziecentrum Gent, 2001